بازگشت به صفحه اول  
 
 

ملاقات با مقامات سازمان ملل

پیرامون سرکوبگری خونین دولت کودتا در ایران

امروز من بهمراه دوست گرامیم آقای احمد پاکزاد[1] بملاقات آقای کرگ مخیبر[2] نایب رئیس دفتر کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل در نیویورک نائل شدیم. ما بعنوان نمایندگی از سوی سازمانهای جبهه ملی ایران در خارج از کشور و حامل نامه ای از سوی سازمان برای عالیجناب بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل، پیرامون وضع اسفبار مملکت و سرکوبی آزادیخواهان ایران و قتل و زندان و شکنجه ایشان توسط حکومت بگفتگو پرداختیم.

این ملاقات در محیط گرم و صمیمانه ای بعمل آمد و ایشان از ما تشکر نمودند که این اطلاعات را بدفتر حقوق بشر سازمان ملل رساندیم، چه منبع اصلی ایشان از مسائل و آنچه میگذرد همین گزارشات گروهها و افراد بسازمان ملل است.

ما اظهار داشتیم که این بار فجایعی که در ایران بدست حکومت انجام میگیرد احتیاج بآوردن سند بسازمان ملل  را ندارد چه وسائل ارتباط جمعی در جهان گزارش های ساعت بساعت این جنایات را در اختیار جهانیان قرار داده اند. ما در گزارش خود به دفتر عالی حقوق بشر سازمان ملل تعدی و خشونت غیرقابل وصف مأمورین امنیتی، بسیجی ها و لباس شخصی های حکومت کودتا را برای ایشان بر شمردیم. و بخصوص اینکه این تعدی ها  پس از سرکوب بی اندازه آزادیخواهان، در شرایط حاضر شکل جدیدی بخود گرفته و هر روزه بدون هیچ مجوز قانونی  بمنازل مخالفین و کسانیکه در مبازرات اخیر در افشای تقلب در انتخابات فعال بوده اند حمله میکنند و وحشیانه ساکنین منزل را مضروب و مجروح مینمایند و مخالفین را بزندانهای نا معلوم میبرند. حمله بخوابگاه دانشجویان و قتل پنج دختر و پسر دانشجو تنها در خاطره حمله جنایت آمیز هیتلر بدانشگاه پراک باقی مانده است.

ما در ابتدا تقاضای ملاقات با آقای بان کی مون، دبیر کل سازمان ملل را داشتیم و نامه ما هم خطاب بایشان تنظیم یافته بود و چون متوجه شدیم انجام تقاضای ما بدرازا خواهد کشید، و با توجه باهمیت سرعت کار در شرایط حاضر، لذا تصمیم گرفتیم تا نامه و پیشنهادات خود را از طریق نایب رئیس دفتر سازمان ملل در نیویورک به آقای بان کی مون برسانیم و ملاقات خود با ایشان را در زمان دیگری انجام دهیم. ما ازین جهت از آقای کرگ مخیبر که ما را پذیرفتند بسیار سپاسگزاریم.

در بیان خواسته های خود ما اظهار داشتیم که تقاضای مشخص ما از دبیر کل سازمان ملل آنستکه طی بیانیه ای رسمی و عمومی در دفاع از جنبش دمکراسی در ایران و نیز پشتیبانی علنی از تعیین گزارشگر ویژه کمیسون عالی حقوق بشر در سازمان ملل از حرکت آزادیخواهی و دمکراسی که در ایران پیدا شده است جانبداری بنماید.

آقای مخیبرتوجه ما را به بیانیه های 19 ماه ژوئن 2009 کمسیون عالی حقوق بشر در ژنو جلب نمود که در آن خانم ناوی پیلی[3]  رئیس کمسیون حقوق بشر سازمان ملل  نگرانی شدید خود را ازخبرهای مربوط به تشدید دستگیریها که مطابقتی با قانون ندارند و نیز امکان استفاده از فشار و زور خارج از اندازه و اعمال خشونت توسط افراد میلیشیا (منظور بسیجی ها) در پایان حوادث مربوط به انتخابات رئیس جمهوری در جمهوری اسلامی ایران، ابراز داشتند. و در پایان بیانیه موکدآ از مسؤلین حکومتی ایران خواستند تا برابر بند 9 میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی التزامات بین المللی خود را رعایت نمایند که میگوید:"هیجکس را نمیتوان بدلخواه بازداشت یا زندانی ساخت" و نیز در بند 9 مصّرح است که "حق تجمعات صلحجویانه باید محفوظ باشد". و در ادامه این بیانیه ایشان به بسیاری از مطالب دیگری در این زمینه پرداختند. و نیز در بیانیه دیگری که درهمانروز منتشر گردیده است پنج خبره مستقل سازمان ملل متحد همچنان نگرانی شدید خود را از اقدامات همراه با زور حکومت و دستگیری ها و قتل های  دلبخواه و مستبدانه در جمهوری اسلامی ایران در هفته ای که گذشت ابراز داشته اند. و مفصلآ بشرح آن دراین بیانیه  پرداخته اند. و همچنین نگرانی خبرگان از گزارشات مربوط به جلوگیری حکومت از ارتباطات انترنتی و دسترسی باخبار منتشره از آن راه در مملکت، در بیانیه مزبور بدقت مورد توجه قرار گرفته است. و توجه داده شده است که این وظیفه حکومت است که با استفاده از تمام راههای ممکن حقوق همگی را تضمین نماید تا شهروندان بطور دلبخواه از آزادیهای حقه و دادخواهی های عادلانه در یک دادگاه مستقل و بیطرف محروم نگردند.

آقای مخیبر نایب رئیس دفتر کمسیون عالی حقوق بشر در نیویورک بما یاد آور شدند که تعین و فرستادن گزارشگر ویژه سازمان ملل از حقوق شورای امنیت سازمان ملل متحد است. اینکار در اختیار و از حقوق دبیر کل سازمان ملل و کمسیون عالی حقوق بشر نیست. بعبارتی انجام این اقدام در گرو یک تصمیم گیری سیاسی است که در شورای امنیت سازمان ملل متحد باید صورت پذیرد. و لذا برای انجام کار باید ازفشار سازمانهای غیر دولتی[4]  در اینمورد از سازمانهائی چون عفو بین الملل و نگهبان حقوق بشر و غیره باید کمک گرفت و کشور هائی را که با این نظر موافقند را پیدا کرد و همراه نمود و بالاخره فراموش نکرد که برخی از کشور ها مایل نیستند که گزارشگر ویژه انتخاب شود چون میترسند نوبت خودشان هم فرا برسد.

ایشان بما قول دادند که نامه و سفارشات ما را بنظر آقای بان کی مون، دبیر کل سازمان ملل برسانند و ما باز اضافه نمودیم که از دبیر کل سازمان بخواهند تا ایشان هم از نفوذ خود در انتخاب نمانیده ویژه از سوی شورای امنیت سازمان ملل برای تحقیق در جنایات حکومت ایران استفاده نمانید و نیز حرکت آزادیخواهی و دمکراسی خواهی مردم ایران را مورد دفاع جدی خویش قرار دهند. و بخصوص نگرانی عمیق خود را نسبت بزندانیان سیاسی بخصوص زندانیان سیاسی اخیر ابراز داشتیم. و خاطر نشان کردیم که برابر گزارشات همراه نگرانی سازمان عفو بین الملل شواهد زیادی در دست است که  بازداشتی های اخیر مورد شکنجه قرار گرفته باشند تا بآنچه حکومت میخواهد اعتراف نمایند. علاقه مسؤلین کمسیون عالی حقوق بشر بآنچه در ایران میگذرد بسیار مورد احترام ما قرار گرفت. و ما امید واریم تا خواسته های ما انجام شود.

در خاتمه بنظر ما میرسد که فعالین خارج از کشور که به پشتیبانی از مبارزات آزادیخواهانه مردم ایران پرداخته اند بسیار میتوانند در این کمک رسانی مؤثر باشند. و همانگونه که در بالا اشاره شد پیشبردن سیاستهای سازمان ملل در جهت دفاع از مبارزات آزادیخواهی و طرفدار دمکراسی در ایران، بفعالیتهای زیادی نیاز دارد و اگر فعالین زیادی در خارج از کشور نیروی خود را در اینراه بگذارند مطمئنآ نتایج بسیاری عاید مردم ایران خواهد شد. بالاخره فراموش نکنیم که ما بسهم خود میتوانیم با تظاهرات افشاگرانه در برابر سفارتخانه های کشور هائی نظیر روسیه و چین که  سیاستهای مزورانه و سودجویانه ای در پشتیبانی از حکومت کودتائی و سرکوبگر ایران  اتخاذ نموده اند، و سایر راههای مناسب برای افشاگری از ایشان، بانجام سیاستهای در خدمت مبارزات آزادیخواهانه مردم ایران در سازمان ملل متحد کمک نمائیم. 

محسن قائم مقام – نیویورک

دوم ماه ژوئیه 2009

Email: mgg19@Columbia.Edu


- قاضی بازنشسته و وکیل دادگستری ایران، از قدیمی های نهضت و جبهه ملی ایران[1]

[2] - Craig Mokhiber

[3] - Navy Pillay, the UN High Commissioner for Human Rights

[4] - NGO

   

 

 

 
 
بازگشت به صفحه اول